Τα αποκριάτικα έθιμα ανά την Ελλάδα

Από την Κρήτη μέχρι τις Σέρρες, από τη Λέρο μέχρι την Ξάνθη κι από την Κέρκυρα μέχρι την Λάρισα, γνωστά ή άγνωστα αποκριάτικά έθιμα αναβιώνουν μέχρι σήμερα, κρατώντας ζωντανή την ελληνική παράδοση.
 Μπορεί για τους περισσότερους οι Απόκριες να συνδέονται με τα μεγάλα καρναβάλια, τις παρελάσεις μεταμφιεσμένων ή τους ξέφρενους χορούς. Σε αρκετούς όμως νομούς και γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας, σώζονται έθιμα και παραδόσεις που μεταφέρονται αναλλοίωτα από γενιά σε γενιά μέχρι και τις μέρες μας.
Διονυσιακού χαρακτήρα, αρχαιοελληνικής προέλευσης, με παγανιστικές επιρροές, τις περισσότερες φορές έντονα σκωπτικά και με σατυρική διάθεση, τα αποκριάτικα έθιμα ανά την Ελλάδα, συνδέονται άλλοτε με την ιστορία και τους θρύλους της περιοχής και άλλοτε πάλι αποτελούν απλώς μια αφορμή διαφυγής από την καθημερινότητα.
Η προετοιμασία σε αρκετές περιπτώσεις ξεκινάει μόλις ανοίγει το Τριώδιο, ενώ κορυφώνεται πάντοτε την τελευταία Κυριακή των Αποκριών, όπου σε κάθε περιοχή στήνεται μεγάλο γλέντι που διαρκεί μέχρι το πρωί της Καθαρής Δευτέρας.

Οι Απόκριες στις Κυκλάδες

Στην Ελλάδα το Καρναβάλι, οι Απόκριες ή Απόκρεω (περίοδος κατά την οποία οι Έλληνες «απέχουν από κρέας») γιορτάζονται με ομαδικές μασκαράτες, χορούς, γλέντια, και σάτιρα, έθιμα τα οποία διαφέρουν σε κάθε περιοχή.
Στα νησιά των Κυκλάδων τα κύρια στοιχεία της Αποκριάς είναι, όπως παντού στη Χώρα, το κέφι, οι αστεϊσμοί και οι μεταμφιέσεις που δίνουν ευκαιρία για ξεφάντωμα, οινοποσία και πειράγματα. Στις Κυκλάδες οι εορτασμοί του Καρναβαλιού, χαρακτηριστικοί και ευφάνταστοι, αποτελούν την έκφραση ενός αξιόλογου και ιδιότυπου λαϊκού πολιτισμού με επιρροές από διάφορες κουλτούρες. Κατά την αποκριάτικη περίοδο στα Κυκλαδονήσια ιδιαίτερη θέση έχει η Πέμπτη της Κρεατινής εβδομάδας, η λεγόμενη «Τσικνοπέμπτη», ενώ ο παραδοσιακός εορτασμός της Αποκριάς κορυφώνεται την τελευταία Κυριακή, την Κυριακή της Τυρινής, η οποία ονομάζεται και «Τρανή Αποκριά». Οι συνεστιάσεις που γίνονται εκείνη την ημέρα έχουν εύθυμο γιορταστικό χαρακτήρα με τραγούδια χαρακτηριστικά των αισθημάτων που επικρατούν.

Αποκριές: Πώς γιορτάζονται στις Ελληνικές πόλεις

 Άραγε έχετε σκεφτεί ποτέ από πού προέρχονται όλα αυτά τα έθιμα και πώς συνηθίζουν να γιορτάζουν τις Απόκριες σε διάφορες περιοχές της χώρας;

Κατ' αρχάς, η λέξη αποκριά σημαίνει το τέλος της κρεατοφαγίας, και προέρχεται από το λατινικό carnen levare, δηλαδή καρναβάλι. Οι απαρχές τους βρίσκονται στις διονυσιακές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και στα Σατουρνάλια των Ρωμαίων, που γίνονταν προς τιμήν του Θεού Κρόνου. Μάλιστα παλαιότερα πίστευαν ότι τα αποκριάτικα έθιμα έχουν τις ρίζες τους στα Λουπερκάλια των αρχαίων Ρωμαίων, που άρχιζαν στις 15 Φεβρουαρίου και γιόρταζαν τη γονιμότητα της γης και των ζώων.

Ολυμπος, θεϊκή περιοχή

Ο Όλυμπος, το υψηλότερο βουνό της Ελλάδας, εκτείνεται στους Νομούς Πιερίας και Λάρισας. Νοτιοδυτικά της Μακεδονίας υψώνεται υπερήφανα σαν γιγάντιος πύργος ύψους 3.000 σχεδόν μέτρων χωρίς να υπάρχει κάποιος να αμφισβητεί την κυριαρχία του. Λόγω αυτού του γεγονότος, οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν «τοποθετήσει» τους θεούς τους σε αυτόν.

Η υψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, ο Μύτικας με 2.917 μ ύψος, απέχει από την Αθήνα 263 χιλιόμετρα, 78 χλμ από την Θεσσαλονίκη, 24 χλμ από την Κατερίνη και 18 χλμ από το Λιτόχωρο.

Λίμνη Κερκίνη

Στα 40 χλμ από τη πόλη των Σερρών και 30 χλμ από το Κιλκίς, η Λίμνη Κερκίνη αποτελεί την αρχόντισσα της περιοχής. Συγκαταλέγεται στους 10 σημαντικότερους υγροτόπους της Ελλάδας που ονομάζονται υγρότοποι Ramsar και ανήκει στις περιοχές του Ευρωπαϊκού Δικτύου «Φύση 2000».

Καβάλα: Ταξίδι στην αρχόντισσα της Μακεδονίας

Όσοι έχουν βρεθεί στη Μακεδονία και συγκεκριμένα στην πόλη της Καβάλα φεύγουν γεμάτοι αναμνήσεις. Η πόλη της Καβάλας είναι αμφιθεατρικά χτισμένη, με θέα τον κόλπο της πόλης και απέναντί της είναι η Θάσος.

Αρχικά ιδρύθηκε ως μία βάση κοντά στα ορυχεία χρυσού και ασημιού της περιοχής. Εκτός από την όμορφη θέα της διαθέτει επίσης και σπουδαία ιστορία.

Μονή Κηπίνας, το μοναστήρι μέσα στο βράχο που προκαλεί δέος

Η Ιερά Μόνη Κηπίνας είναι σίγουρα ένα από τα πιο εντυπωσιακά μοναστήρια της Ηπείρου αλλά και της Ελλάδας. Το μοναστήρι βρίσκεται κοντά στο χωριό Καλαρρύτες στα Τζουμέρκα της Ηπείρου. Σύμφωνα με μια εκδοχή το όνομα της μονής οφείλεται στους κήπους τους οποίους καλλιεργούσαν οι μοναχοί σε μια βραχώδη και δύσβατη περιοχή. Θεωρείται ότι χτίστηκε κατά την διάρκεια του 13ου αιώνα και είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου.

Αιτωλικό - Η μικρή «Βενετία» της Ελλάδας

Πολλοί το χαρακτηρίζουν ως μια «Βενετία» της Ελλάδας και έχουν το λόγο τους... Πρόκειται για μια πόλη ανεπτυγμένη σ’ ένα μικρό νησάκι ριζωμένο στο νερό περίπου στο μέσον της λιμνοθάλασσας Αιτωλικού-Μεσολογγίου, δέκα περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μεσολογγίου. Εκεί στη μέση της λιμνοθάλασσας, το νησάκι ενώνεται ανατολικά και δυτικά με δύο γέφυρες 300 μέτρων με την εικόνα του από ψηλά να είναι πολύ εντυπωσιακή.

Λέσβος - Μυτιλήνη

Το νησί της αρμονίας και της ομορφιάς. Ένας βράχος ριζωμένος στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Κομμάτι της καταποντισμένης Αιγηίδας, κομμένο δάκτυλο της πανάρχαιας Ανατολής. Μια πανέμορφη κρούστα, ασημοπράσινη φτιαγμένη από το πεύκο, την ελιά και την βελανιδιά, ντύνει το μεγαλύτερο μέρος από το έδαφός της. Είναι η Λέσβος των 1630 τ.χμ. και των δύο αδελφών κόλπων που καθορίζουν το μοναδικό σχήμα της σε όλο το Αιγαίο.

Αμπελάκια Λάρισας. Το... κόσμημα της Θεσσαλίας!!

Αν δεν επισκεφθείς τα Αμπελάκια δε θα μπορέσεις ποτέ να αισθανθείς την ομορφιά και την ατμόσφαιρά τους, ακόμα και αν διαβάσεις δεκάδες αναφορές και παρουσιάσεις για αυτά...

Τα θεσσαλικά Αμελάκια είναι ένα πραγματικό κόσμημα, ένα χωριό που κυριολεκτικά σε ταξιδεύει σε παλαιότερες εποχές, τότε που ο πρώτος Συνεταιρισμός της Ευρώπης που ιδρύθηκε σε αυτά, τα καθιστούσε σημείο σταθμό και πηγή ακμής σε μια Ελλάδα που δυστυχούσε λόγω κατακτητή...